In de publicatie 'mensen kunnen bloeien' wordt in grote lijnen een theorie voor expliciet christelijk onderwijs beschreven. Hoe scholen vorm geven aan hun identiteit – in statuten en in dagelijks handelen – is van belang. Omdat het duidelijkheid geeft over waar je voor staat. Dat is voor collega’s, ouders en leerlingen prettig. Dat heeft ook een maatschappelijke betekenis. Na 100 jaar onderwijspacificatie is het blijvend nodig om de kwaliteit en identiteit van christelijk onderwijs te verwoorden. Vanuit het uitgangspunt dat de school een gemeenschap is waar geleerd, ontdekt en geschuurd wordt, neemt deze publicatie je mee naar de waarden van die gemeenschap, om vervolgens de pedagogische en onderwijskundige pijlers te doordenken. Met recht een basistheorie voor iedereen die betrokken is bij christelijk onderwijs.

​

De school als gemeenschap 
De basistheorie voor christelijk onderwijs wordt in dit gegrond op de idee dat de school een gemeenschap is. Een gemeenschap in de omgang met God, met andere mensen, met jezelf en met de wereld. Dit ‘samen’ in vier richtingen wordt in dit denken dus breder opgevat dan de muren van de school. 

 

Ethos 

Vanuit dit grondmotief wordt doordacht welk richtinggevend kader leidend is in een school. De waarden, die uit de vierslag naar voren komen, vormen de morele gemeenschap van de school. Het betreft een meer verborgen curriculum. Daar vanuit ontwikkelt zich een pedagogische en een onderwijskundige visie.

 

Kairos 

In het handelen en in de relatie ontstaat plots een ‘gouden’ moment: het inzicht breekt door, het kwartje valt. Kairos staat voor het moment waarop iets beslissends gebeurt. Welke handvatten zijn er voor leraren om zo’n gouden moment vorm te geven en waartoe beweegt zich de interactie tussen leerling en leraar?  

 

Nomos 

De ‘gestolde’ werkelijkheid kunnen we vatten onder het begrip ‘nomos’. Daarin bevinden zich de kaders en afspraken, waardoor de school een zichtbare ontwikkelende organisatie is. Het omvat kwalificaties in het beroepsprofiel van de christelijke leraar en ook de ‘manieren’ waarop samen geleerd en gereflecteerd wordt. 

​

Mensen kunnen bloeien is ook in het Engels verkrijgbaar: To flourish

​

​